Ελληνικo Πολιτιστικo Κεντρο Σαολιν
希腊嵩山少林寺文化中心

Ο Μοναχός Γιουέ Κουνγκ [κιν.: yuèkōng 月空 | 1520 - ?] έζησε κατά τη διάρκεια της Βασιλείας του αυτοκράτορα Tζια Τζινγκ [κιν.: Jiā Jìng 嘉靖| 1507-1567 μ.Χ.]. Έγινε μαθητής του Ηγούμενου Χουάν Σιου Τσανγκ Ραν [κιν.: Huàn Xiū Chángrùn | ? – 1585μ.Χ.] στο Ναό Σαολίν και είχε τη τύχη να μαθητεύσει και υπό τον Διάσημο Δάσκαλο, Ηγούμενου Ταν Ραν [κιν.: tǎnrán ­pínggòng dàshī 坦然平公 大师 | ?–1579] του Μοναστηριακού συγκροτήματος στην κορυφή του βουνού Φου Νίου [κιν.: fú niú shān 伏牛山], στο νοτιοδυτικό τμήμα της επαρχίας Χενάν. Είχε διδαχτεί τις δεξιότητες των Πολεμικών Τεχνών του Σαολίν και ήταν εξαιρετικός γιατρός και βοτανολόγος.

Τις δεκαετίες του 1540 και του 1550 είχαν γίνει πειρατικές επιδρομές άνευ προηγουμένου κατά μήκος των Ανατολικών και Νοτιοανατολικών ακτών της Κίνας. Οι πειρατές, γνωστοί σαν «Ιάπωνες ληστές – Ουό Κάου» [κιν.: Wōkòu 倭寇], είχαν στη δύναμη τους, εκτός από Ιάπωνες και μεγάλο αριθμό Κινέζων, οι οποίοι είχαν εμπλακεί σε παράνομο εμπόριο στο εξωτερικό. Οι επιθέσεις τους ήταν ιδιαίτερα σκληρές κατά μήκος της ακτής του Τζιανγκ Ναν. Ξύριζαν τα κεφάλια των ανδρών και τους έκαναν οδηγούς, αχθοφόρους και δούλους τους. Κατά τη διάρκεια μιας μάχης έβαζαν τους Κινέζους αιχμαλώτους μπροστά. Ανάγκαζαν τις γυναίκες να υφαίνουν και να μαγειρεύουν κατά τη διάρκεια της ημέρας και κατά τη διάρκεια της νύχτας, τις βίαζαν. Έχυναν βραστό νερό στο κορμί τους για πλάκα.

Διάφορες πηγές του 16ου αιώνα πιστοποιούν πως το 1553, στη διάρκεια της κορύφωσης των πειρατικών επιδρομών, οι στρατιωτικοί αξιωματούχοι του Τζιανγκ Ναν αποφάσισαν να κινητοποιήσουν τους Μοναχούς Σαολίν και άλλα μοναστικά στρατεύματα.

Με βάση το εγχειρίδιο “Η Πρώτη Νίκη των Μοναχών μαχητών” (κιν.: sēngbīng shǒujié jì僧兵首捷记”), του Τζενγκ Ρουό Τσενγκ [κιν.: Zhèng Ruò Céng 郑若曾 | 1505 – 1580 μ.Χ.] που περιλαμβάνεται στο πρόλογο του τρίτομου έργου του 1568, “Η Στρατηγική Άμυνα της Περιοχής του Τζιανγκ Ναν” [κιν.: Jiangnan jing lüe 江南經略], γνωρίζουμε πως ο αναπληρωτής Επίτροπος της στρατιωτικής δύναμης στο Ναντζίνγκ, Ουάν Μπιάο [κιν.: Wànbiǎo 万表 | 1498–1556], την Άνοιξη της βασιλείας του Αυτοκράτορα Τζια Τζινγκ [κιν.: Jiā Jìng 嘉靖] της Δυναστείας Μινγκ [κιν.: Míngdài 明代 | 1368 – 1644 μ.Χ.], κάλεσε τους Μοναχούς σε βοήθεια.

Με βάση τον 91ο τόμο από τους 332 συνολικά του έργου “Η ιστορία της Δυναστείας Μινγκ” [κιν.: Míngshǐ 明史] που γράφτηκε από τον υπουργό Τζανγκ Τινγκ Γου [κιν.: Zhāng Tíng yù 張廷玉 | 1672 -1755 μ.Χ.] το 1739, κατά τη Δυναστεία των Τσινγκ, γνωρίζουμε πως ο Γιουέ Κουνγκ ανταποκρίθηκε αμέσως στο κάλεσμα αυτό και μαζί με τους Μοναχούς Τζι Νανγκ [κιν.: zhìnáng 智囊], Τιαν Γιουάν [κιν.: tiānyuán 天员] και Γκου Τσάο [κιν.: gūzhōu 孤舟] οργάνωσε ένα απόσπασμα από 40 άτομα [κιν.: sìshí yúrén 四十 余人] όλοι μαχητές Μοναχούς του Ναού Σαολίν [κιν.: Shàolín sēngbīng 少林僧兵], για να βοηθήσει στον πόλεμο εναντίον των Πειρατών. Οι Μοναχοί ήταν οπλισμένοι με Σιδερένια Κοντάρια [κιν.: tiěbàng 铁棒] μήκους 7 τσε - 2.10μ. [κιν.: qīchě 七尺] και βάρους 30 τσιν – 15 κιλά [κιν.: sānshíjīn 三十斤].

Οι Μοναχοί Σαολίν, ενώθηκαν με άλλους 80 που υπήρχαν ήδη εκεί [όχι όλοι από το Σαολίν] και στη μάχη του Ουένγκ Τζια Τζανγκ [κιν.: Wēngjiācūn 翁家村- 19 Ιουλίου 1553], νίκησαν τους πειρατές κυνηγώντας τους για 10 ημέρες κατά μήκος μιας διαδρομής 20 μιλίων προς νότο στο Ουάνγκ Τζια Τζουάνγκ [κιν.: wángjiā zhuāng 王家庄], στην ακτή του Νομού Τζια Σινγκ [κιν.: Jiāxīng 嘉兴].

Από το βιβλίο “Σχετικά με την Ιαπωνική Εισβολή των Πειρατών” [κιν.: Wúsōng jiǎyǐ wōbiànzhì 吴淞甲乙倭变志] του Τζαννκ Νάϊ [κιν.: Zhāngnài 張鼐] διαβάζουμε:

Ένας γιγάντιος [κιν.: jùrén 巨人] Ιάπωνας Πειρατής ντυμένος στα κόκκινα [κιν.: chuān hóngyī 穿红衣] επιτέθηκε στο Μοναχό Γιουέ Κονγκ ο οποίος καθόταν στο χώμα, κραδαίνοντας δυο σπάθες. Μόλις ο Ιάπωνας πλησίασε ο μοναχός επιτέθηκε πηδώντας στον αέρα κι έσπασε τη μία σπάθα του Πειρατή, αναγκάζοντας τον να οπισθοχωρήσει. Όλοι οι Μοναχοί είχαν ακινητοποιηθεί εκτός από τον Τζι Νανγκ ο οποίος ακολουθώντας τον Γιουέ Κονγκ, επιτέθηκε από τα αριστερά με το κοντάρι του αφοπλίζοντας εντελώς τον πειρατή, ενώ με μια δεύτερη επίθεση τον σκότωσε κτυπώντας τον στο κεφάλι.

Σύμφωνα με την προφορική παράδοση του Σαολίν όπως την έχει διαβιβάσει ο Σεβάσμιος Δάσκαλος Σι Ντε Tσαν [κιν.: shìdéchán fǎshī 释德禅法师 | 1907 - 1993μ.Χ.], ο μοναχός Σι Τσαν Τσι [κιν.: Shì Zhànjǔ 释湛举], ο οποίος ήταν ένας εξαιρετικός θεραπευτής [κιν.: yīsēng 医僧] κληροδότησε στο Σαολίν αρκετές θεραπευτικές συνταγές. Μια από τις πιο παλιές και πιο πολύ χρησιμοποιημένες από αυτές είναι η “Πούδρα Περπατήματος” [κιν.: Shàolín xíngjūn sǎn 少林 行军散] η οποία χρησιμοποιείται εδώ και γενεές στο Σαολίν.

Η δημιουργία της έχει να κάνει ιστορικά με την εκστρατεία των Μοναχών – Κονταροφόρων Στρατιωτών εναντίον των Ιαπώνων Πειρατών το 1553. Επειδή οι περισσότεροι από τους μοναχούς που συμμετείχαν, ήταν βόρειοι, δεν ήταν συνηθισμένοι στο ζεστό κλίμα του Νότου. Μετά από πορεία χιλιάδων χιλιομέτρων, αρρώστησαν ενώ μερικοί από αυτούς κινδύνεψαν να χάσουν και τη ζωή τους. Ήταν σε αυτό το σημείο ότι ο επικεφαλής μοναχός Γιούε Κονγκ δημιούργησε αυτή τη συνταγή οποία αποδείχθηκε τόσο αποτελεσματική στη θεραπεία των Μοναχών – στρατιωτών και σε όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν λόγω της ζέστης και της υγρασίας.

Με λίγα λόγια η συνταγή του, έριχνε τη θερμότητα στο σώμα, διατηρούσε την υγρασία, σταματούσε τη δίψα, ενίσχυε τη στομαχική δραστηριότητα στη χώνεψη των τροφών, διέλυε τα φλέγματα και διέγειρε την Πνευματική ικανότητα.

Ο διάσημος καλόγερος του Σαολίν, λέγεται πως προσπαθώντας να ελευθερώσει τους αιχμάλωτους συμπατριώτες του, έχασε τη ζωή του παγιδευμένος σε μια ενέδρα των Πειρατών. Όμως το όνομα του έχει μείνει στην ιστορία δίνοντας δόξα και τιμή στο Σαολίν.

Απόσπασμα από το Βιβλίο
«Μοναχοί που επηρέασαν το Σαολίν»
ISBN: 978-960-93-4837-9
Με την άδεια του Συγγραφέα<|div>