Ημερ. Τελευταίας Τροποποίησης: 22/10/2020

Χουέ Γκουάνγκ

O διάσημος μοναχός γιατρός [κιν.: huìguāng 慧光 | 487 ~ 536 Κ.Ε.]
Επιμέλεια: Γραφείο Ενημέρωσης και Δημοσίων Σχέσεων «ΕΠΟΣ»

O διάσημος μοναχός γιατρός [κιν.: huìguāng 慧光 | 487-536 μ.Χ.]


Ο Μοναχός Χουέ Γκουάνγκ [Κιν.: huìguāng 慧光 / 487-536 Κ.Ε.] γεννήθηκε στο Ντινγκ Τσόου [Κιν.: Dìngzhōu 定州], το σημερινό Ντινγκ Σιαν [Κιν.: dìngxiàn县定], της επαρχίας Χέμπέϊ [Κιν.: Héběishěng 河北省]. Το όνομα της οικογένειας του ήταν Γιανγκ [Κιν.: Yáng 杨].

Δεκατριών χρονών ταξίδεψε στη Λούογιανγκ [Κιν.: Luòyáng 洛阳] με τον πατέρα του και λίγο αργότερα βρέθηκε να μελετάει τη Βουδική διδασκαλία δίπλα στον 1ο Ηγούμενο του Σαολίν, το Σεβάσμιο Μπατουό [Κιν.: Bátuó 跋陀]. Με τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας του χειροτονήθηκε μοναχός [Κιν.: chūjiā 出家] και άρχισε να χαράζει [Κιν.: kèbǎn yìnshuā 刻版印刷] τις Βουδικές γραφές [Κιν.: Fójīng 佛经], επεξηγώντας και βοηθώντας το δάσκαλο του στη μετάφραση των κειμένων της Αβαταμσάκα Σούτρα [Κιν.: huá yán jīng 華嚴經] και της Μάχα Παρινιρβάνα Σούτρα [Κιν.: Nièpán Jīng 涅槃經].

Δεδομένου ότι μπορούσε να κατανοήσει σε βάθος τη Διδασκαλία [Κιν.: xīnlǐngshénhuì 心领神会], κήρυττε το Ντάρμα λεπτομερώς και κατανοητά. Ως αποτέλεσμα των προαναφερθέντων λόγων, ο Χουέ Γκουάνγκ ονομάστηκε «Αρχάριος Άγιος» [Κιν.: shèngshāmí 圣沙弥]. Ο Χουέ Γκουάνγκ διέδωσε το βουδισμό στη Λούογιανγκ και και στο Άνγιανγκ [Κιν.: Ānyáng 安阳], και η φήμη του εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Κίνα.

Στα αρχεία των μοναχών Σαολίν [Κιν.: shàolín wǔ sēng zhì 少林武僧志] αναφέρεται ότι ο Χουέ Γκουανγκ ήταν διάσημος μοναχός γιατρός [Κιν.: sēng yī 僧医]. Γίνεται μάλιστα αναφορά σε ένα περιστατικό θεραπείας ενός ασθενούς που βρισκόταν σε κώμα, χρησιμοποιώντας σιδερένιες βελόνες [Κιν.: tiě zhēn 铁针].
 
Ο Χουέ Γκουάνγκ απεβίωσε [Κιν.: yuánjì 圆寂] στο Γιετζούν [Κιν.: Yèjùn 邺郡], στο σύγχρονο Ανγιάνγκ [Κιν.: Ānyáng 安阳] της επαρχίας Χονάν σε ηλικία εβδομήντα ετών.

Aρκετοί από τους Μαθητές του ήταν επίσης διάσημοι για τη διάδοση της βουδικής διδασκαλίας, όπως ο Τανγίν [Κιν.: Tányìn 昙隐 |475 ~ 560 Κ.Ε], Φασάνγκ [Κιν.: Fǎshàng 法上 | 495 ~ 580 Κ.Ε]、Ντάο Πινγκ [Κιν.: Dàopíng 道凭 | 488 ~ 559 Κ.Ε]、Ταντζούν [Κιν.: Tánzūn 昙遵 | 480 ~ 564 Κ.Ε]、Σενγκφάν [Κιν.: Sēngfàn 僧范 | 476 ~ 555]、Χουέ Σουν [Κιν.: Huìshùn 慧顺]、Λινγκ Σουν [Κιν.: Língxún 灵询]、Σενγκντά [Κιν.: Sēngdá 僧达 | 474 ~ 556 Κ.Ε]、Νταοσέν [Κιν.: Dàoshèn 道慎]、Ανλίν [Κιν.: Ānlǐn 安廪]、Τανγιάν [Κιν.: Tányǎn 昙衍]、Χουνγκλί [Κιν.: Hónglǐ 洪理]、Νταογιούν [Κιν.: Dàoyún 道云]、Ντάο Γιούϊν [Κιν.: Dàoyùn 道晕] ενώ δέκα από αυτούς τιμήθηκαν ως " Οι δέκα μεγάλες Αρετές" [Κιν.: shídàidé 十大德].

Απόσπασμα από το Βιβλίο
«Μοναχοί που επηρέασαν το Σαολίν»
ISBN: 978-960-93-4837-9
Με την άδεια του Συγγραφέα